- qılçıq
- сущ.1. усик колоса, ость (тонкая длинная щетинка у злаков, трав). Sünbülün qılçıqları ости колоса2. рыбья косточка, мелкая кость
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qılçıq — is. 1. Sünbüldə dənin qişası ucundakı uzun, qıl kimi nazik, iti, diş diş tikan. Arpa qılçığı. Buğda qılçığı. – Tapdıq . . aran dəni sünbüllərinin uzun qılçıqlarını tumarlayıb iri ovcunun arasına aldı. Ə. Ə.. 2. Balıqların əti içərisindəki incə və … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırp — (Salyan) qılçıq. – Əlimə qırp batdı, çıxardammədim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mələrti — is. 1. Mələmə səsi. Qoyun mələrtisi. – . . Qoyun quzunun mələrtisi dağdadaşda əks səda verirdi. B. Bayramov. 2. Bax mələr 2 ci mənada. Ömründə bunların qapısı nə mələrti, nə də xırmanları qılçıq tanıyar. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılçıqlanmaq — 1. məch. Qılçığı təmizlənmək (balığın). 2. t siz. Qılçıq əmələ gətirmək, baş açmaq (taxıl) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti